Doordesemen

Ik koester onze democratie en er wordt aan gepeuzeld door intellectuele voormannen die beter weten. Ik zie dat er in onze samenleving een grote groep mensen is die geen weet heeft van onze democratische verworvenheden en daarover geen kennis heeft. Ik vroeg me af wat in ons onderwijs heeft plaatsgevonden; hoeveel bewustzijn hebben we meegekregen, ook van huis uit, over de werking van onze democratie en hoe kunnen we dat laten blijken? Is onze kennis voldoende en zo ja, dragen we die uit? Ik ben van mening dat we dat laatste onvoldoende doen. Het allerbeste is het door respectvol gedrag en medemenselijkheid te tonen en zonder onderscheid samen te werken aan onze democratische samenleving. Kennis waar nodig, respect en zorg voor de ander dag in dag uit, democratische waarde als het ware doordesemen. Hoe kom ik hier op?

In het afgelopen weekend onderging ik twee ferme impulsen. Ik hoorde Rob de Wijk van Clingendael in gesprek met burgers die zich de gele hesjes noemen. En ik las een ingezonden brief van een burger van D’66 in het NRC.

De gesprekspartners van De Wijk uitten hun zorgen en hadden geen weet van wat onze democratie inhoudt. Kortom, het was een gesprek onder doven. De ingezonden brief bevond zich aan het andere einde van het spectrum: nadenkwerk en een verontrustend perspectief plus oproep. Daarin ging het om het koesteren van het democratische gehalte van Europa als het enige continent dat als waarde gemeenschap middels democratie bestaansrecht heeft, en dat wij dienen te koesteren en verzorgen. Een menswaardige plek tussen toenemend bruut kapitalisme van de V.S. en de dictatoriale regimes van China en Rusland.

Zo kwam het dus.

Edda Heijting