Kan het ook digitaal?

Bart studeert Sport en Bewegen bij een hogeschool. Hij loopt nu een stage in de VS en gaat er helemaal voor. Zijn vader heeft hem opgezocht. Tussen de sportprestaties door hebben zij samen New York verkend. Bart met zijn grote gespierde lijf geniet van zijn leven en alle indrukken: super vet en cool. Zijn vader vertrok en Bart bouwde verder aan zijn sportprestaties en zijn tijdelijke sociale leven. Onlangs was er toch een kink in de kabel. Zijn oma werd opgenomen in het hospice met longkanker. Bart was daarover heel verdrietig en vond dat oma het met haar shagdoos gelukkig nog lang had volgehouden. Overigens zag het ernaar uit dat Bart na zijn stage zijn oma nog zou kunnen treffen. Dit, gezien het stadium van haar ziekte. Maar nee, dat zat er toch niet in. Oma ging opeens hard achteruit. Haar laatste wens was om Bart nog te kunnen zien. Bart was in tranen over het laatste nieuws en vroeg aan zijn vader of hij digitaal afscheid zou kunnen nemen. Zijn vaders antwoord was duidelijk: lieve Bart, als een dierbare doodgaat, jouw oma, dan wil ze je vasthouden en van nabij in de ogen kijken. Bart zit inmiddels met tussenpozen naast haar bed. Voor beiden een diepgaande ervaring. De vraag van Bart is heel begrijpelijk. Hij doet van jongs af aan digitaal wat mogelijk is. De liefde voor oma is er niet minder om. Generaties verschillen.

Edda Heijting